تفنگ برنو
تفنگ KAR 98K (Karabiner G98K که در ایران بنام برنو مشهور است. این سلاح در سه نوع کوتاه و متوسط (که به اصطلاح کارابینر گفته می شود) و بلند تولید میشد. مدل بلند آن G98 نام دارد که مخفف نام Gewehr 98 است که در سال ۱۸۹۸ وارد خدمت ارتش امپراتوری آلمان شد.
بـِرنو (KAR98K) نوعی تفنگ تک تیر و بسیار قوی با برد زیاد (۴۵۰۰ متر) و کالیبر ۷٫۹۲ میلیمتر است که بر اساس طرح اولیه تفنگ G98 ماوزر و ماوزر 98k از جمله در شهر برنو در کشور چکاسلواکی (این مدل با تغییر نام، Vz 24نام می گرفت اما در اصل همان مدل کارابینر ژ ۹۸ بود که در ایران بیشتر با نام برنو کوتاه شناخته می شود) ساخته میشد.
این تفنگ را دو برادر آلمانی به نامهای «پتر پل» و «ویلهلم» ماوزر برای ارتش آلمان ساخته بودند. بعدها امتیاز ساخت آن به ایران و چند کشور دیگر نیز داده شد.
تفنگ برنو در ایران
در روز هفتم بهمن ماه ۱۳۰۹ (۲۷ ژانویه ۱۹۳۰) درپی یک بررسی طولانی، رضا شاه که فرمانده کل نیروهای مسلح بود موافقت کرد که «ماوزر» ساخت آلمان پس از یک دوره آزمایش چندساله، تفنگ رسمی ارتش ایران شود. این آزمایش روی ماوزرهای «ویزی ۲۴» (VZ24) یعنی ماوزر ساخت سال ۱۹۲۴ چکسلواکی صورت گرفت و ستاد ارتش در سال ۱۹۳۴ (۱۳۱۳) به آن نمره قبولی داد. از آن پس ماوزر که تولید انبوه آن از سال ۱۸۹۸ در «اوبرنادورف» آلمان آغاز شده بود و در طول جنگ جهانی اول به عنوان دقیقترین و خوشدستترین تفنگ سبک بکار رفته بود جای تفنگهای روسی (ناگانت = نوغان) و انگلیسی را در ارتش ایران گرفت.
ادامه مطلب ...